ابزار هدایت به بالای صفحه

 
شب،سکوت،کویر
موسیقی محلی و سنتی
 
 

 گروه رستاک، یکی از گروه‌های موسیقی ایرانی است .این گروه، فعالیت خود را در تابستان سال ۱۳۷۶ در قالب یک گروه موسیقی تجربی (Experimental Music Group) آغاز کرد. این گروه با الهام از عناصر شنیداری موسیقی بومی ایران و با رویکرد به گونه‌ای از موسیقی با قابلیت برقراری ارتباط با سایر فرهنگ‌ها، اقدام به تحقیق و برگزاری جلساتی با حضور هنرمندان و اساتید حوزه‌های متفاوت موسیقی نمود.

اساسی‌ترین موضوعات مورد بحث در این جلسات، بازجست نغمه‌های اصیل و کهن موسیقی مقامی ایران است که به شیوه‌ای نو در حوزه موسیقی معاصر ایران سریان یابد. حکایت این گونه‌ی موسیقی که ماهیت نغمات خود را از موسیقی کهن ملل گوناگون اخذ کند، بسیار مفصل است و تلاش رستاک تجربه‌ای است در حوزه این ژانر موسیقایی.

اعضای گروه:

سیامک سپهری (سرپرست گروه) فرزاد مرادی، بهزاد مرادی،پیران مهاجرسارا نادری نیما نیک طبع،سپهر سعادتی،صبا جمالی،

اکبر اسمعیلی‌پور محمد مظهری،یاور احمدی فر،دانوش اسدپور،کاوه سروریان،نگار اعزازی،

سازها

سازهای زهی

کمانچه، تارباس آرشه‌ای، دیوان، تنبور، سه تار، تار، رباب، عمود، دوتار، تار باس، قانون

سازهای کوبه‌ای

تنبک، دهلک، دهل، پیپه (دمام)، دسرکتن، دف، سنج

سازهای بادی

قشمه، نی لبک، بالابان، سرنا

آثار

 همه اقوام من

رنگواره‌های کهن


ارسال شده در تاریخ : دو شنبه 9 مرداد 1391برچسب:, :: :: توسط : RUBY

 مقام در موسیقی، پرده سرود را می‌گویند که در زبان فرانسه آن را مود می‌خوانند. دوازده مقام به شرح زیر است.

  1. راست
  2. شباب، صفاهان
  3. بوسیلک
  4. عشاق
  5. زیر بزرگ
  6. زیر کوچک
  7. حجاز، باخزر
  8. عراق
  9. زنگله، نهاوند
  10. حسینی
  11. رهاوی
  12. نوا
  • در مرآة الخیال نام مقام های موسیقی به شرح زیر آمده است:
  1. راست
  2. عشاق
  3. بوسیلک
  4. نوا
  5. اصفهان بزرگ
  6. زیرافکن
  7. عراق
  8. زنگوله
  9. حسینی
  10. راهوی
  11. حجازی
  • در نصاب الصبیان مقام‌های موسیقی این گونه نام برده شده است.

عشاق و مراقد و حسینی است چو راست / در پرده بوسیلک، رهاوی و نواست / تا گشت رواج در صفاهان و عراق / زنگو و حجاز، کوچک اندر بر ماست

  • در بعضی از منابع هم از پرده‌های دیگری مانند خراسان، دلنواز و ... نام برده شده است.

راستی بستان مقام دلنواز است این زمان / خوش‌نوایی در مقام دلنواز آغاز کن

مولوی در شعری در دیوان شمس از یازده پرده (به‌جز نوا) نام می‌برد:

ای چنگ پرده‌های سپاهانم آرزوست

 

وی نای ناله خوش سوزانم آرزوست

در پرده حجاز بگو خوش ترانه‌ای

 

من هدهدم صفیر سلیمانم آرزوست

از پرده عراق به عشاق تحفه بر

 

چون راست و بوسلیک خوش‌الحانم آرزوست

آغاز کن حسینی زیرا که مایه گفت

 

کان زیر خرد و زیر بزرگانم آرزوست

در خواب کرده‌ای ز رهاوی مرا کنون

 

بیدار کن به زنگله‌ام کانم آرزوست

این علم موسیقی بر من چو شهادتست

 

چون مومنم شهادت و ایمانم آرزوست

ای عشق عقل را تو پراکنده‌گوی کن

 

ای عشق نکته‌های پریشانم آرزوست

ای باد خوش که از چمن عشق می‌رسی

 

بر من گذر که بوی گلستانم آرزوست

در نور یار صورت خوبان همی‌نمود

 

دیدار یار و دیدن ایشانم آرزوست

 


ارسال شده در تاریخ : سه شنبه 3 مرداد 1391برچسب:, :: :: توسط : RUBY

 بربَط یا عود سازی زهی است که در خاورمیانه و کشورهای عربی رایج است و از قدیمی‌ترین سازهای شرقی و ایرانی به شمار می‌رود.این ساز در حقیقت‌ نوعی‌ سمبل‌ تاریخی‌ برای‌ سازهای‌ ایرانی‌ است.


تاریخچه بربط

از آن‌جا که پیشینه‌ این ساز به ۱۹۷۰ سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد، می‌توان آن را از اصیل‌ترین سازهای موسیقی ایران زمین به شمار آورد. آثار باستانی میان‌رودان متعلق به هزاره دوم پیش از میلاد، نگاره مردی ایستاده را نشان می‌دهد که به نواختن بربط مشغول است

در حقیقت‌ سومری‌های‌ باستان‌ نخستین مردمی‌ هستند که‌ در آثار به‌ جای‌ مانده‌ از آن‌ها ردپایی‌ از این‌ ساز در دیده می‌شود. ساز عود در ایران‌ پیش از اسلام‌ به‌ نام‌ بربط‌ شناخته‌ می‌شد و پس از سومری‌ها و در دوران هخامنشیان رواج داشته‌است. این ساز در عهد ساسانی بیش از همه ادوار رواج داشته‌است.بقیه در ادامه مطلب...



 ادامه مطلب...

ارسال شده در تاریخ : یک شنبه 1 مرداد 1391برچسب:, :: :: توسط : RUBY

درباره وبلاگ
نالد به حال زار من امشب دوتار من این مایه ی تسلی شب های تار من
نويسندگان

آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 7
بازدید دیروز : 22
بازدید هفته : 35
بازدید ماه : 88
بازدید کل : 31262
تعداد مطالب : 18
تعداد نظرات : 5
تعداد آنلاین : 1

Alternative content